Dag 3 (29/12/2011): Kadetten meisjes

Vandaag begon de dag toen we om 7:30 uur uit ons bedje
moesten. Vol goede moed zijn we dan naar de Osthallen getrokken om te
ontbijten. Als echte Lyra-Nila-fanaten gingen we trouw supporteren voor onze
miniemen jongens. Ze stonden de hele match voor en dus wonnen ze met een sterk
verschil (yay voor de miniemen J).
Om 11 uur was het aan ons. Alles ging goed tot onze captain miss Laura viel.
Opgeven kent ze niet, dus na eventjes rusten, stond ze zoals tevoren weer
dapper op het plein. Het leek te lukken tot ze nog eens op haar knie viel.
Resultaat: Laura was kreupel en kon de
laatste 2 matchen niet meer meedoen (ocharme voor Laura L). Het werd toch nog een heel
spannende match, maar het mocht niet baten. De eindstand werd 17-22, ondanks de
steun van onze super-supporters.
Vervolgens gingen we lunchen in de Idreathal. We hadden nog
eventjes tijd voor onze volgende match. Dus gingen we naar de match van
Noorderwijk tegen de gekke Bulgaren (of iets uit die richting) kijken. Onze
landgenootjes wonnen nipt en intussen was onze match begonnen (15:30 uur). Deze
keer ging het echt wel goed. We stonden van in het begin al voor en die
voorstand behielden we de hele match. We speelden goed en iedereen deed zijn
best. Dankzij de morele steun van Laura zijn we dan gewonnen (en dit was lang
geleden J).
Vrolijk en goedgehumeurd vertrokken we naar de douches.
En dan zijn we terug gaan eten (mini-hamburgers met rare
sauzen). Na het eten keken we naar de Juniors van Hulshout. Het was een match
met veel duwen en trekken en we bereidden ons mentaal voor op onze
halve-finale. J
Laura kon nog steeds niet mee doen, dus we moesten het met z’n 7 redden. We waren wel moe, doordat we te
weinig slapen en van de vorige matchen. Het was een nek-aan-nek-race. Zelfs de
torrinator (de Wes) voelde de spanning. We gaven alles wat we hadden, maar het
was een ietsie bitsie te weinig. We hadden veel supporters, onder andere van de
Musketiers en Avelgem (onze nieuwe vriendjes) en natuurlijk ook ons trouw
Lyra-Nila team. Eindstand: 23-25, net 2 puntjes te weinig…
Toen we terug thuis kwamen, waren we ontgoocheld, maar met
een MEGA pizza from heavan vrolijkte onze wereld op (Dank u, Wesley). Nog
eventjes de match van de Kadetten jongens kijken en dan genieten van onze
welverdiende rust!
Nu nog even de valiezen terug maken, want morgen vertrekken
we terug naar huis…
Sara & Katrien + Gelezen en goedgekeurd door een trotse
coach & begeleidster J