Er zijn zo van die momenten, dagen dat men moet nadenken over wat men zegt & schrijft.....
Ik heb over dit verslag nagedacht zondag - maandag - dinsdag - woensdag - donderdag, ik heb er over nagedacht op de bus, tijdens de avondwandeling met de hond, en toen ik in bed lag...., en nog wel eens een paar keer.
Back from Lemvig : 2011 - nieuw jaar aangebroken, en meteen ook op de laatste dag van de kerstvakantie eerste wedstrijd van de terugronde in de competitie voor onze kadettenmeisjes
Hallo Melsele, in september hadden we nipt bij jullie gewonnen met 40-41, maar het was die nacht en ochtend voordien ook wel fameus laat geworden voor het merendeel van onze speelsters.... Nu mochten we jullie thuis ontvangen.
Eventjes vlug controleren :
Megafuif avond voordien : radarsound etc....? no ! check
tot 4-5 's nachts uitgeweest en 's morgens te vroeg uit bed ? no ! check.
Ok, dan zal 't wel lukken.
Enfin, dat was precies toch algemeen de verwachting :
Wedstrijdverslag :
De Oostvlaamse meisjes grijpen ons team figuurlijk dadelijk bij de keel, en komen op 0-4, oef eventjes schrikken, en terugvechten : 4-4
De ban is evenwel niet gebroken : Melsele loopt terug uit, en het wordt een achtervolgingsrace om bij te blijven, we geraken evenwel omzeggens er bijna niet voorbij.
Onze meisjes komen niet echt goed in hun spel..... Onze kapitein & rookie Tess houdt ons overeind met een mooi scoringspercentage op vrijworp. Voor de rest lukt er bij onze dames niet veel.
Onze supporters geven het volle pond. Amai, spannend !
Tweede helft : zelfde scenario
de Melsele ladies, dewelke slechts met zessen waren afgezakt naar Nijlen, doen gewoon niet onder vandaag, en ruiken een mogelijke overwinning... Ze blijven het vuur aan onze schenen leggen. Onze meisjes geven ook niet af, maar buiten echt meer dan aanklampen van op een eindje, blijkt het verder niet echt te lukken.....
Gelukkig voor ons moet echter begin 4de kwarter de Melselese nr 12, één van de sterkhouders, naar de kant met 5 fouten. Het tij keert echter toch niet sensationeel. En het blijft razend-razend spannend.
Onze supporters doen er bij het volle pond nog een vol pondje bij, want het is nodig.
Tot eigenlijk op het laatste moment is het niet zeker wie hier de bovenhand zal halen, Seconden tikken af, full court pressing is nodig om die bal terug in handen te krijgen, onze meisjes moeten die bal hebben, ze moeten naar die ring, ze moeten er nog 1 keer ingooien.....
En ........................................................... het lukt, pressing lukt, een vrijstaande Floor kan de aller,- allerlaatste kans verzilveren, dan nog een half minuutje bibberen, pressen, tussen 2 in ons voordeel, en nog 8 seconden uitspelen, en het verlossende eindsignaal gaat.
Einduitslag : 47-45 Oef.................
Proficiat, weer een match gewonnen, maar dit was close, echt close !
Met de laatste millimeter van onze hakken over de sloot, dames :-)
Het volgen van onze wedstrijden is niet aanbevolen voor hartpatiënten. Een welgemeende proficiat aan onze tegenstandsters, had U gewonnen gehad, het zou niet onverdiend zijn geweest, hopelijk kunt U ook zo nog voor ons het een paar andere ploegen flink lastig maken...
Men zegt dat de beste stuurlui aan wal staan, en dat de schoenmakers beter bij hun leest zouden blijven.......... Niet voor niets Vlaamse gezegden, met veel waarheid in.
Kritiek geven is gemakkelijk, en dat is ook niet de bedoeling van dit blogverslag, want dit is een blog van en voor de ware supporters van jullie team, en van de Lyra-Nila club, de mensen die jullie een warm hart toedragen.
Waar het vorige zondag misliep, en hoe het misschien kwam, dat is een werkje voor de coach om samen met jullie eens te analyseren en door te spreken..., en zo kunnen jullie samen aan die dingen werken....
Ik ga even een paar maanden in de tijd terug.
Een nieuw basketseizoen staat voor de deur, en ik zie een rits frisse meiden, vriendinnen, en een coach staan trappelen om er na een lange zomer terug aan te beginnen binnen de nieuwe club.
Wat wordt het dit seizoen ? We weten het niet, we zien wel. Kampioen ??? Hahahahahahahaha......., allé gij, niet zwanzen hé :-)
En dan begint die competitie, en de eerste matchen worden niptjes gewonnen, bijna verloren.....
En ieder verwacht er zich aan, dat we dan toch eens wel eens tegen de lamp gaan lopen......
Maar neen, zuinig in scoren, maar sterk in defense blijven die overwinningen komen, en zelfs tegen op papier onhaalbare tegenstandsters dewelke regelmatig met monsterscores uitpakken, trekken onze meisjes toch aan het langste eind, en dan sta je daar ineens vanboven op het eerste plaatsje op die lijst, en dan is dat genieten en schrikken, want amai, hoe komt dat nu.....?
Wel, jullie staan daar mooi en welverdiend op die eerste plaats, want jullie hebben er al bloed en tranen voor gezweet, er voor gestreden en gekampt, jullie stonden er als team....., en daarvoor krijgen jullie iedereens bewondering & respect ! Proficiat !
Moeten jullie er nu voor gaan om dat vast te houden ? Proberen hé, maar eigenlijk maakt het ons niks uit of het binnen een paar maand eindigt op 2 of 3, want sowieso komen jullie bij ons steeds toch op de eerste plaats, en zijn en blijven wij jullie grootste fans, whatever happens !
Blijf genieten van basket, van de teamspirit, van jullie vriendschap. Dat is wat telt !
Keep the Lemvig spirit !
Succes aan de studenten !
;-)
H.
Wil je Vera met haar collega's eens in actie zien ... schrijf je in voor een lekkere hap. Geen boodschappen doen, niet koken of afwassen, wat willen we nog meer. Met de liefhebbers kunnen we na de wedstrijd van de MK (16u) afzakken naar Vremde bodem. Om 20u schuiven we gezellig de knieën onder tafel, maar snel inschrijven is de boodschap anders vissen we naast het net. Het is ons vorig jaar héél goed bevallen, dus zeker voor herhaling vatbaar!
