LEMVIG

LEMVIG

zondag 27 maart 2011

VI ER MESTRE !!!!! MK 26 maart Nila - Willebroek

VI ER MESTRE !!!!! MI SMO PRVACI !!!!! LEMME MESTAREITA !!!!!!! SIAMI CAMPIONI !!!!!!! SOMOS CAMPEONES !!!! SISI NI MABINGWA !!!! NOUS SOMMES LES CHAMPIONS !!!! PUGILES SUMUS !!!!! WIR SIND MEISTER !!! WE ARE THE CHAMPIONS !!!!!! of zoals Lode het ongeveer nu om de 5 minuten zegt : WE ZIJN KAMPIOEN !!! YESSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Meestal begint mijn wedstrijdverslag niet met het behaalde resultaat, maar deze keer veeg ik er gewoon mijn voeten aan. Onze meisjes hebben gisteren, net zoals alle vorige matchen, met bloed, zweet en tranen en met een tomeloze inzet de buit finaal binnengehaald en zich zo op twee speeldagen voor het einde van de competitie weten te verzekeren van de titel. Dames en heren, Kampioen van grensoverschrijdende reeks B dames kadetten 2010-2011 is BBC NILA NIJLEN !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! En dit zijn ze dan, onze kampioenen. Lore, Lise, Britt, Floor, Caro, Marie, Evi, Nori, Tess, Becky, Danni, en their Mastercoach : Mr Lode Maes ! PV Pete mag ook niet in het plaatje ontbreken. Maar daartoe diende dus zaterdag nog eerst van Willebroek gewonnen te worden. We speelden echter thuis, onze kadettenploeg was terug compleet, en de uitglijer in Baasrode was goed verteerd. Alles zat goed, en net zoals vorige week, konden we rekenen op een uitgebreide meute van enthousiaste supporters, dewelke onze ploeg er wel door zouden schreeuwen.

Onze meisjes, voor de gelegenheid helemaal in het zwart wit, hebben een mooie match gespeeld, eventjes onder stoom komen, en dan de beuk erin. Hoe de Willebroeksen ook probeerden, tijdens die eerste quarter waren onze dames moeilijk te stoppen, tenzij foutief, en dit leidde toch al redelijk gauw tot een mooie stand van 8-0, een stand dewelke misschien wat hoger had kunnen liggen, maar de afwerking op de vrijworpen was niet altijd even schitterend dit seizoen. De veelvuldige fouten die eerste quarter waren ook al direct een zorg voor de niet zo grote bank van onze tegenstandsters, en eerlijk gezegd denk ik dat er bij ons misschien ook wel eens een foutje extra had mogen gefloten worden. Na enige tijd wist Willebroek dan toch de ban te breken, en begon hun scoringsmachine ook op dreef te komen. Langs beide kanten werd er al eens een bom gelanceerd, en gelukkig waren de onze deze keer ook al terug meer doeltreffend.


Een gelijkopgaand spel de tweede quarter, onze meisjes kwamen nog niet echt in de problemen. De arbitrage stond evenwel scherp, en er diende langs beide kanten nogal wat vrijworpen toegestaan te worden, bij ons niet zo erg, aangezien we met een brede kern zaten, maar bij Willebroek werd het probleem toch wat nijpender. Onze supporters bleven onverstoorbaar en onvermoeibaar verder aanmoedigen en zingen ! We konden gaan rusten met een 31-26 voorsprong, niet zo spectaculair, maar toch, we zaten op titelkoers.


Diegenen dewelke tijdens de rust iets of wat te rustig bij René en co hun drankje hadden genuttigd, en iets te laat terug aansloten, om het begin van de 3de kwart mee te maken, schrokken zich een hoedje. We waren iets te afwachtend begonnen, en onze verdediging was eventjes niet strak genoeg, en daar had Willebroek handig gebruik van gemaakt om hun sterkste wapen boven te halen, en met 2 driepunters maakten zij hun achterstand ongedaan : 31-32, het tij leek te keren. Moest het dan naar wekelijkse gewoonte weer een superspannende match worden ? Lode moest met een dringende time-out even terug orde op zaken stellen. En orde op zaken kwam er. Onze meisjes gingen op pressing over, en konden al snel de zaken rechtzetten, een paar mooie steals, fastbreaks, een bommetje erbij, we genoten ervan. Onze fans hielden ook niet af, en gingen stilletjes aan over in extase.


Willebroek is echter goed weerwerk blijven geven, ondans een spijtige kwetsuur bij hun nr 11, en ondanks het feit dat er iemand met 5 fouten naar de bank verwezen werd, en misschien hadden onze dames dat wel nodig. De laatste kwart werden er door onze meisjes echter weinig of geen cadeaus meer gegeven, en met een comfortabele 8 punten voorsprong konden we de laatste 2 minuten ingaan. Het balletje bijhouden, rondspelen, niet te snel en ondoordacht handelen, gewoon wedstrijd controleren. Onze superkapitein Tess, dewelke ons dit seizoen zo dikwijls er mee heeft doorgetrokken, en aan wiens inzet de hele ploeg zich heeft gespiegeld en opgetrokken, kreeg in de laatste minuut een applausvervanging met staande ovatie, en kon zich moe maar tevreden zich in de grote wijde armen van coach & vader Lode drukken. En dan langzaam aftellen tot het eindsignaal, - eindstand 56-48 ! - en de zaal ontplofte. Kampioen, kampioen, KAMPIOEN ! - Tranen van geluk, innige omhelzingen, een Lode dewelke bijna bedolven werd onder zijn speelsters, waar is da feestje, HIER IS DA FEESTJE ! Fototoestellen werden bovengehaald om deze onvergetelijke gebeurtenis voor eens en altijd voor later en het nageslacht vast te leggen. Na het nemen van de kampioenenfoto, werd Lode, zoals het een kampioenencoach betaamt, vastberaden doch zachtaardig door zijn meisjes mee naar de kleedkamer gevoerd, om aldaar met zijn hele ploeg, en voor de eerste keer in zijn hele 40 jarige basketcarrière met kleren en al onder de douche te vliegen. Ook Pete was al gauw een natte vogel voor de kat. Natuurlijk mocht ook de schuimwijn niet ontbreken, en na even stevig schudden, mocht de kurk eraf, en werd er duchtig rondgespoten.


Dat er later die avond nog danig gefeest, gefuifd en gevierd is, en dit tot in de vroege ochtenduurtjes, spreekt voor zichzelf. Ik ben er zeker van dat enig beeldmateriaal hiervan genoeg voor zich zal spreken, en dat onze Ann genoeg materiaal heeft om gauw hier bij op de blog/site te zetten.


We kregen trouwens zo-even nog het bericht via het Belga persagentschap dat de verscheidene urinestalen dewelke door de anti doping controleurs van de Vlaamse gemeenschap gisterenavond nog genomen werden bij enige speelsters in het Lierse, na controle allemaal negatief waren ! :-) Natuurlijk zijn onze meisjes zuiver op de graat !!


Beste vrienden, het deksel is eraf, onze meisjes zijn kampioen, maar de competitie is nog niet ten einde. Volgende zaterdag 1530hrs nog thuis tegen Nooderwijk, en dan afsluiten in Schelle op 9 april. De druk is van de ketel, wie weet worden dat nog hele mooie matchkes, dus stay tuned, en kom vooral mee kijken en genieten, we zijn nog niet van plan gauw te stoppen met feesten.


tot blogs ;-)


Pottendeirmtoe, maar tevreden


H.

woensdag 23 maart 2011

19 maart MK Panters Baasrode - Nila

Vaderdag, een schitterend zonnig weekend is aangebroken, en de eerste match van het laatste vierluik van deze competitie breekt aan. De GPS van menige wagen staat ingesteld op de Panterhal in Baasrode, en we gaan spelen in het spreekwoordelijke hol van de panter. Zij zijn de enigen die ons nog van een titel kunnen afhouden, winnen is voor hen dan een must, onze meisjes zijn gemotiveerd om hun ongeslagen reeks van reeds 10 wedstrijden voort te zetten, en bij gelijkspel of winst is de spreekwoordelijke buit binnen.
We moeten spijtig genoeg Nori missen, dewelke vanwege omstandigheden in het verre Slovenie vertoeft, maar op zaterdagmiddag zeker met haar gedachten bij haar ploeg vertoeft.
Wel van de partij : een supergroot NILA supporterslegioen, extra versterkt nog door onze vrienden uit Aartselaar, dewelke ons mee komen aanmoedigen met heel het team !

Sowieso een aartsmoeilijke match in het vooruitzicht, mede door het feit dat het team van Baasrode tijdens de heenwedstrijd vorige herfst in Nijlen nipt de duimen had moeten leggen tegen onze dames, na een hevige & fanatieke wedstrijd, hetgeen bij hen ergens een wat wrange nasmaak had gegeven.... Dat Baasrode dus op een revanche in een vorm van overwinning uit is, staat buiten kijf.

Eerste quarter : het gaat er dadelijk al hevig aan toe, Baasrode opent de score, maar onze meisjes weten al gauw terug bij te benen, er wordt hevig gestreden om balbezit, beide ploegen staan scherp. De scheidsrechters hebben hun werk, en beide ploegen komen al snel in enige foutenlast. De afwerking bij onze meisjes verloopt echter goed, en we lopen uit tot een 11-17 voorsprong. Tess, dewelke reeds ettelijke malen succesvol door de Baasrode verdediging heeft kunnen snijden, krijgt echter te vlug al derde fout aangesmeerd, en ongelukkigerwijze moet ook Evi, ijzersterk bezig in rebound en verdediging, tijdens de eerste kwart al hinkend naar de kant... Baasrode komt terug tot 17-17. Alles is nog mogelijk.

Tweede quarter : kort samengevat : rampzalig - Baasrode rules the field and the play, onze ploeg komt onder zware druk, verliest even de samenhang, alles wat onze meisjes ook maar proberen, lukt omzeggens niet, onze 3-punt sterkhouders proberen er een paar bommen in te leggen, maar de kanonnen blijken vandaag niet goed afgesteld te staan. Onze Tess wordt terug ingebracht, in een poging het tij mee te doen keren, maar kan zich omzeggens niet waarmaken, want een Baasroods fluitje geeft al te ijverig een 4de fout, en terug naar bank.
We gaan rusten met een 30-19 stand, tweede quarter 13-2

Die rust is broodnodig, de muizenissen & ontgoocheling na die tweede quarter moeten even uit het hoofd. Terug wat kalm worden, verstand op O zetten, en er blijven voor gaan die tweede helft.

Derde quarter : Onze meisjes komen terug in de match, en maken de eerste korven, we kunnen onze achterstand even terug verminderen naar 32-27. De ploeg gelooft er nog in...., en onze Evi kan ook terug het veld op, er is gelukkig geen ernstige blessure. Ook onze supporters blijven fanatiek aanmoedigen & aanvuren, en hun volume overstijgt ettelijke malen dat van de tegenpartij.... Dan stokt ons spel evenwel even, en Baasrode brengt de partij terug in evenwicht. Tess komt terug opdraven, en wonder O wonder, ineens dat fluitje ook weer, en terug naar af. Match over voor haar, en echt, die fout hebben wij toch ook niet echt gezien. We komen wel een beetje terug, maar of het genoeg zal zijn....

Vierde quarter : Alles op alles zetten, en Lode hoopt mits een paar bommen de match in laatste instantie nog te kunnen keren. Spijtig genoeg lukt het vandaag niet, de precisiebombardementen dienen dezer dagen boven Libië gezocht te worden. Niet dat we die laatste quarter terug onderdoen, het spel blijft gelijk op gaan, maar het dient gezegd, Baasrode verdedigt zeer goed, en onze dames komen er niet meer over, ondanks continue aandringen, maar in haast en spoed komt het niet altijd meer goed, en ook onze vrijworpen worden pover benut.
Einduitslag : 50-40.

Toch een dikke proficiat en een warme knuffel aan ons team. Ondanks die rampzalige tweede kwart, zijn jullie er blijven voor gaan, maar het kan dus ook wel eens tegenslaan.
Altijd winnen geeft een zware druk om steeds maar te blijven winnen, it is lonely at the top, en misschien werd er even te veel van U verwacht.

Zodoende neemt Baasrode even de fakkel terug over in het klassement, maar met nog 3 wedstrijden te gaan, en nog slechts 1 die dient gewonnen te worden, is er ueberhaupt nog niks verloren. En het zijn dan nog 2 thuiswedstrijden die er nu aankomen, niks mooier toch ?!
Zaterdag gewoon er terug aan beginnen tegen Willebroek, met zijn allen er terug tegenaan, en Nori, met jou erbij ! :-)

Nogmaals een dikke merci aan de tientallen supporters die ons in het verre Baasrode zaterdag jl mede zijn komen aanmoedigen.... Nog nooit zo'n massa gezien. Dat deed zeker deugd ! Kom nog eens kijken zaterdag 1530hrs thuis, ditmaal is 't niet zo ver hé !
Tot dan !
One team !
H.

woensdag 2 maart 2011

26 februari - meisjes kadetten Aartselaar - Nila

Dat we een cruciale & belangrijke match hadden in het vooruitzicht van een mogelijke titel dit seizoen, moest niet onderstreept worden, een volledig klaargestoomd kadettenteam (alle geblesseerden en zieken hersteld) en een hele schare supporters (ouders/vrienden/vriendinnen/grootouders) zakten in de miezerige februariregen af naar "de Twee Ringen" in Aartselaar. Spijtig dienden we wel Floor te missen, dewelke aan een zeer belangrijke andere wedstrijd bezig was, weliswaar niet in de basketsport, maar weliswaar...
Alhoewel Aartselaar het de laatste weken iets of wat had laten afweten tegen Melsele & Willebroek, en ondanks onze mooie duidelijke overwinning in december jl, moest dit team absoluut niet onderschat worden, getuige hun glansprestatie in januari thuis tegen Baasrode, een glansprestatie waar ettelijken onder ons toen getuige mochten van zijn, en we waren toen wel echt onder de indruk, en zeker de coach.

Onder het scherpziende oog van slechts 1 scheidsrechter (de andere zat vast in het verkeer), werd de match begonnen. Dat deze scheids echt alles zag, bleek algauw.... (middellijn was geen middellijn, 3 punter was geen 3 punter, en toen trouwe supporter Danny iets in zijn oog kreeg, vroeg de scheidsrechter aan de tafel of ie de wedstrijd niet even moest stilleggen, en medische verzorging laten komen.... :-) )
Eerste quarter een gelijklopende match, duidelijk twee gemotiveerde ploegen op het veld, echter nog niet zo scherp, en onze meisjes liepen ook nog te veel tegen de 24 seconden aan....
Onze supporters lieten niet af..., en bleven luidkeels aanmoedigen...
Tweede quarter : Aartselaar bleef zich in het begin stuklopen op onze defense, en had een resem van mislukte doelpogingen. Onze meisjes konden een voorsprong opbouwen van 6 punten... 8-14. Voilà, vertrokken ? Neen, toch niet, eventjes wat concentratie verlies, en nr 10 van Aartselaar rolde in een mum van tijd onze defense op met een paar vlijmscherpe counters & fastbreaks, en het tij keerde.. Ruststand 20-16.
Nog niks verloren natuurlijk, maar dat het beter moest gaan in de 2de helft, was wel duidelijk....
Onze meiskes kennende, geven zij nooit op, en met een fanatiek supporterslegioen als 6de man zou het misschien nog wel in orde komen.....!

Tweede helft verliep alles veel vlotter....
Dani, Tess & Caro waren nu echt warm gelopen, brachten hun kanonnen in stelling, en wisten gelukkig samen een paar bommetjes erin te gooien. Onze defense vertoonde weinig of geen gaten, en we konden regelmatig zelf beginnen tegenprikken.
Lode was in navolging van Floor klaarblijkelijk ook aan een danscursus begonnen, want hij jive-de regelmatig de hele neutrale zone voor de bank af....., en hield onze speelsters mee op hun qui-vive.....
De supporters lieten zich niet onbetuigd, juichend en springend bij iedere score, fanatiek maar sportief.. Ettelijke kelen liepen schor ! Danny zijn oog was ondertussen genezen.. :-)
Een walkover werd het echter niet, beetje bij beetje konden we wel uitlopen, maar ondertussen kwamen we ook in de laatste quarter in foutenlast, en moesten onze meisjes daar wel opletten, om te vermijden, dat blauw en geel aartselaar, te veel vrijworpen zou krijgen, want hun vrijworpen gingen er over het algemeen wel gemakkelijk in.....
Bij het begin van de laatste minuut werd het echter wel duidelijk dat de overwinning, mits de nodige kalmte & rust binnen onze gelederen, binnen bereik lag, en toen Lise er nog een laatste ingooide, 40-46 kon het niet meer misgaan....
Aartselaar deed nog een laatste 3-points wanhoopspoging van aan de middellijn, een micro- of nanoseconde van het einde, foutief afgestopt, en de speelster kon a posteriori nog 3 vrijworpen feilloos afwerken. Respect !
Maar dat nam niet weg, dat onze dames & coach & meegereisde fans superuitbundig de overwinning konden vieren ! 43-46.
Meisjes, coach, hoe doen jullie dat toch ? 10 matchen gespeeld en 10 matchen gewonnen ! En altijd toch zo spannend, (wedstrijden niet geschikt voor hartpatienten) maar steeds slagen jullie erin het tij naar U toe te keren, en zitten wij op het puntje van onze stoel/bank/tribune jullie aan te moedigen
Wij zien een team op het veld ! Het is niet jullie individuele klasse, dewelke de balans doet overslagen, het is uw teamspirit, samen als 1 blok dat veld op, en niet afgeven, doorgaan tot op het einde !
En we zijn zo fier op jullie ! De reden waarom Lode & de Lemvigcrew jullie nu al enkele jaren mee naar Lemvig namen, niet om daar de hoogste prijzen in de wacht te slepen, maar om samen een team te bouwen, waar iedereen voor iedereen door het vuur gaat, dat zien wij nu verwezenlijkt, en zeg nu zelf, nog 1 matchke winnen, en 't is binnen, en jullie zijn kampioen !
Nog niet te vroeg victorie kraaien, maar het mag eigenlijk niet meer mislopen.....

Deze blog, oorspronkelijk in het leven geroepen, om het thuisfront op de hoogte te houden van onze Deense avonturen, maar mettertijd uitgegroeid tot een "Place to be" als je over het hele reilen en zeilen van en rond jullie ploeg op de hoogte wou blijven, zal dit seizoen geen mooier eind kunnen krijgen, dan knallend vuurwerk & champagne, en dat allemaal dankzij jullie.

Ook een grote chapeau voor alle sympathisanten/ouders/vrienden, wat onze dochters samenbracht, heeft ons ook samengebracht, en wij hebben dankzij dat spelleke met een basketbal zoveel extra en nieuwe vrienden voor het leven gemaakt ! Ook dat supportersteam is niet stuk te krijgen ! Het is waarlijk een extra stuwende kracht voor onze meisjes !

Volgende match 19maart 's middags in Baasrode, onze kampioenenmatch. Wordt deze match gewonnen, dan zijn we binnen, en kan het feestje echt beginnen, een feestje misschien tot in de late - vroege uurtjes. We geloven er rotstvast in !
19 maart : vaderkesdag & Nila kadettenmeisjes kampioenendag ?
Ik roep hiermede ieder op deze match niet te missen, want deze match missen is misschien het moment van het jaar missen !
(en lukt het niet, dan zijn er nog steeds 3 kansen, en dan worden we thuis kampioen !)

;-)
H.

dinsdag 1 maart 2011

19 februari Kwartfinales BVA Meisjes Kadetten : Nila meets Red Vic

Met weeral een weekje vrij in de competitie, kwam het goed van pas, dit weekend nog in de gauwte onze kwartfinale in de BVA te regelen en af te werken, kwestie van dat onze meisjes wat onder stoom en in wedstrijdritme konden blijven.
Daarvoor moest echter ieder vroeg uit hare en/of zijne warme bedstonde geraken, en na een lange week & feestelijke vrijdagavond kan dat soms voor enigen al wat moeilijker zijn dan voor de andere.
Toch 9 kadettendames paraat op de afspraak. Becky (ziekjes) en Caro (nog steeds die enkel) moesten verstek geven voor de wedstrijd, maar kwamen wel mee supporteren voor hun team !
Het was al een mooie prestatie om zo ver in de beker door te stoten, nog een ronde verder geraken zou een mirakel zijn, te weten dat we dan ook onze eerste landelijke kadettenploeg uit het Antwerpse op bezoek kregen, Red Vic.
Winnen was sowieso geen must, gewoon er voor gaan, ons best doen, blijven oefenen op onze sterke punten, en voor zover het kon, ook genieten van een matchke basket, ook al zouden onze meisjes afzien.
En afzien werd het, onze dames konden enkele minuten goed mee in de eerste quarter, maar daarna werd het algauw duidelijk welk verschil het is 1 à 2 trainingen in de week minder te hebben dan de tegenstanders.
Niet dat er niet mee gebasket werd, dat ging zeer behoorlijk, maar qua snelheid balcirculatie en afwerking kwamen we gewoon toch te kort.
Einduitslag 23-68 in het voordeel van Red Vic, en zodoende kwam ons bekeravontuur tot een einde. Toch een dikke proficiat aan het team voor hun moed en volharding.
En terwijl wij bekerden, moest Aartselaar het in onze reeks afleggen tegen Melsele, en Willebroek & Baasrode hielden het op een 50-50 draw, zodat onze meisjes zonder te spelen in onze reeks, toch weer de winnaar van het weekend werden. Nog 9 op 15 halen, twee overwinningen, en de titel is binnen.
Vanaf volgende week begint de laatste rechte lijn , twee zware uitmatchen, te beginnen bij het sympathieke team uit Aartselaar, dewelke ondanks alles ons geen cadeautjes gaan geven, dus er voor gaan tot de laatste minuut is de boodschap.
Let the final round begin !!!!
H.