What a shoe can do !

Na de reuzematch van onze MK op Dessel stond een volgende tegenstrever uit de top 4 van het klassement op de kalender. De wedstrijd uit de heenronde had ons over de aanpak van de Noorderwijkse verdediging geleerd dat er wel eens beroep werd gedaan op een zone defense om onze jeugdige meisjes het scoren te beletten. En zie, het scorebord laat zien dat er met een sportieve m/m defense meer in de match gezeten had. Onze Lyrameisjes bouwden zowaar een comfortabele voorsprong op. Maar helaas, toen de thuisploeg in moeilijkheden kwam werd al snel op het einde van de 1°q, overgeschakeld op een statische en weinig aantrekkelijke zone. Ook voor de supporters was er niet veel meer te beleven aan dit 'vormeloos spectakel'. De overwinning moest Lyra aan de anderen laten, de eer niet!

Na 2 matchvrije weekends werd er deze week weer hard getraind met het oog op de derby tegen Duffel, op de 3°plaats in het klassement. Een te duchten balvaardige tegenstreven met lengte, goed shot en snelle voeten. Aanvankelijk zag het er niet zo goed uit en keek Lyra al snel op tegen een 10 punten kloof. Zonder zichtbare 24' en electronisch scorebord toch moeilijk en soms zelfs frustrerend. Maar elke match moet gespeeld worden... Stilaan kreeg de coach zijn speelsters terug op één lijn en deed iedereen zijn werk in defense. Beetje bij beetje werd de kloof gedicht en deden we een super-inhaalbeweging. De Duffelse meisjes werden opgejaagd en geraakten een beetje het noorden kwijt.

Met een licht voordeel, 27-30, werd de 1° helft afgesloten.

Na de rust werd de draad stevig terug opgenomen, met ruim 10 punten liepen de Lyrameisjes uit. Duffel bleef echter in de match en zoals de eindscore doet vermoeden werd het naar het einde toe toch nog erg spannend. Pete haalde zichtbaar opgelucht adem toen hij met trillende hand de eindscores kon omcircelen.

En om eerlijk te zijn heeft Lise dé basketters om een match te winnen, scoorde Lieselot vrijworpen om U tegen te zeggen, zette Tess (yes) dé pan van haar leven, ging Marie aan de middellijn voor een trap waar geen eind aan kwam, was de defense van Evy verpletterend, nam Becky de meeste rebounds, Caro de meeste shots en kon de coach, met rood hemd, héél veel vlekken verdoezelen. De Lyrasupporters waren helaas ook genoodzaakt het scorebord te doen maar met zang en dans kwamen alle puntjes vlotjes bij de juiste ploeg terecht.

Niet zo belangrijk maar wel leuk: door onze winst tegen Duffel komen wij nu op de 3° plaats.

Er resten de MK nog 3 wedstrijden: uit & thuis tegen Gembo en naar Herentals. Normaal mogen die geen probleem zijn als je kijkt naar hun resultaten maar... elke match moet gespeeld worden en volgende keer toch liever mét Marjolein ;-))) ! ~a~

Offence met emmer en borstel !

...of was het defence met zwabber en dweil ?!?

De ballen, àlle ballen !

En tenslotte de vodden =D

news...news...news...

Een bericht met een warme knuffel - miniemen meisjes in Duffel

Zaterdag jl kwamen onze miniemen het veld op tegen hun Duffelse opponenten, en natuurlijk waren we weer benieuwd hoeveel ze er met hun pollekes gingen binnenlepelen daar in "de Pollepel" sporthal.
In afwezigheid van onze super7 coach Veerle, nam de weledelgeboren en onvolprezen Heer Lode Maes de teugels van onze ploeg voor 1 week over. Waarvoor onze hartelijke dank !
Ook onze super blogfotografe & schrijfster was van de partij !
Eerste belangrijke vaststelling : In onze zak was er geen enkel broekje dat ontbrak ! Waarvoor onze hartelijke dank !
Ondanks de lage klassering van Duffel, was dit toch geen gemakkelijke ploeg om tegen te spelen. Ondanks het feit dat een groot deel van deze ploeg nog de pupillenleeftijd heeft, zijn deze dames toch al flink uit de kluiten gewassen qua lengte en conditie.
Een traditioneel begin, de ploegen tastten elkaar af, en hielden gelijke tred. Na ca 5 minuten begon de Lyra motor dan toch weer op volle toeren te draaien, en begonnen we gestadig wat uit te lopen.
Het was voor onze miniemen zeker niet gemakkelijk om tegen die grote Duffelse meisjes ons spel te spelen. Toch hebben zij dit zeer verdienstelijk gedaan. In het algemeen was het een gelijkopgaande match in spelbeeld, maar het verschil lag hierin dat onze kansen aan een veel hoger percentage werden afgewerkt, en dat dit wel nog een van de zwakke plekken was bij Duffel.
De Lyra meisjes waren een voor een allemaal goed bezig. Regelmatig toch mooie moves, dewelke niet altijd even goed lukten, maar mits nog wat oefening gaat dat zeker nog beteren. We hebben een ploegske dat draait !
Een dikke proficiat ! Einduitslag 31-67
Zodoende staan we na 12 gespeelde wedstrijden in onze reeks op een mooie en welverdiende derde plaats met 28 punten. Voor onze meisjes ligt de competitie nu eventjes 3 weken stil, maar om de conditie op scherp te houden, hebben we volgende zaterdag om 1700hrs rendez vous met Nila voor de vriendschappelijke terugmatch, dit in de Pallieterhal. U komt toch ook.

Ook minder goed nieuws dien ik spijtig genoeg in deze blog te schrijven.
Zaterdag kon Floor er in Duffel niet bijzijn vanwege een belangrijk dansevenement. Zij ging evenwel graag in op een oproep voor versterking van de dames 2 ploeg zondag jl, aangezien deze uitzonderlijk geen beroep konden doen op onze kadettenmeisjes, die tegelijkertijd een match hadden. Tijdens deze wedstrijd heeft Floor zich echter snel zwaar gekwetst aan de voet. (barsten en/of breuk) Enige maanden gips en revalidatie liggen haar te wachten, en basketbal spelen zal zeker voor dit seizoen niet meer aan de orde zijn.
Floor, we wensen je hiermede veel sterkte en moed ! We vinden dit heel erg voor jou. Niet alleen vanwege het basketbal, maar ook voor die andere nog belangrijkere hobby en
passie van je : het dansen. Dit moet voor jou wel eventjes een zware domper zijn.
Forceer zeker niks, zie dat je dubbel en dik goed geneest, en laat je goed soigneren !
En voor onze volgende wedstrijden, als het enigszins voor je gaat, dan organiseren wij wel een super Lyra in Lemvig-taxidienst voor je, zodat je er toch iedere keer bij kan zijn !
Afgesproken ? Once a team, always a team !

Tot blogs
H.

3 februari Caro 18 jaar !

Miniemen meisjes 31.1 Groot-Willebroek - Lyra

Hallo, na voorgaand bericht, zijnde poetisch tussendoortje, hier dan toch eventjes een iets serieuzer verslag !

Ondanks het feit dat koning winter eventjes terug zaterdagavond zijn sneeuwdekbedje begon uit te kloppen, konden we zondagochtend toch veilig en wel met een voltallige miniemenploeg veilig en wel in Tisselt (Willebroek) geraken.
Groot-Willebroek, een damesbasketfusie tussen Blati en Groot-Willebroek, twee ploegen waartegen we in het recente seizoen regelmatig het onderspit moesten delven, soms nipt, maar ook wel eens degelijk.
Ondanks een zeer vlotte thuisoverwinning in september, was hier toch ook de boodschap, dat men zijn tegenstrever nooit mag onderschatten, want basket leeft volop in de rupelstreek, en er zou wel eens een groot verschil kunnen zijn tussen toen en dan.
De eerste quarter begon moeizaam, gelijkopgaand spel & score en nogal wat missertjes. Dan geraakt de Lyra machine eindelijk op volle toeren, en plots begint het te lopen. Onze meisjes domineren en lopen dan in een mum van tijd uit naar een stevige voorsprong. Eerste quarter eindigt op 7-24.
Tijdens de tweede quarter kunnen de Willebroekse meisjes ten dele het evenwicht toch terug herstellen, niet dat ze terug dichter komen, maar ze laten het verschil ook niet te veel verder uitlopen : ruststand 23-44.

Over de twee laatste quarters kunnen we het volgende zeggen :
Aan beide kanten van het veld krijgen de ploegen kansen, maar mede door een strakke en goede defense langs onze kant (de double press wordt ook nog eens uitgetest), lopen de aanvallen van Willebroek dikwijls spaak, en kansen worden toch ook wel slecht afgewerkt. De afwerking bij ons blijft naar behoren marcheren. Dit vertaalt zich uiteindelijk dan ook in de einduitslag : 28-74.
Een resultaat waarover iedereen, inclusief onze coach Veerle, toch tevreden was !
Proficiat, jullie hebben zeker een portie Danish Dynamite van Lemvig meegebracht !
Terzijde : ik weet niet of het een record is, maar Lore kreeg op een mum van een 15 seconden speeltijd in de derde quarter 3 verdedigende fouten bij haar double press aangesmeerd.
Het lijkt mij toch raadzaam (en ik zeg dit met de beste bedoelingen) dat de desbetreffende ref toch nog eens het verschil tussen een aanvallende en verdedigende fout uit het handboek instudeert. Of het reglement zou zo moeten veranderd zijn, dat een stilstaande onbeweeglijke speelster in verdediging nu ook niet meer met de ogen mag knipperen.....
Toch goed gedaan meisje, je gaf geen krimp, en gelukkig zag de andere ref het bij de vierde keer dan toch wel juist ! De volhouder wint !

Tot blogs, volgende match nu zaterdag in Duffel,
en opgelet, bij onze meisjeskadetten gaat het ook hard..... Die vlammen er ook op !
Onze jongenskadetten voelden zondag de condensatiedruppels naar beneden komen in de Pallieterhal, en hun wedstrijd moest derhalve afgelast worden.

U leest het het allemaal hier !
Waar ? Daar ?
Nee, hier : Lyra in lemvig !!!

groetjes ;-)
H.

Waar is toch dat broekje ?

Vorige zondag, in het grote Willebroekje,
zat er een speelster in een hoekje,
ze keek overal rond, tot de coach vroeg :" Zeg wat zoek je?"
en het meisje zei : "Wel, ik zoek mijn broekje"
"Ik voel me wat verlegen,
maar ik zoek mijn spelersbroekje nummer negen,
en in de tenuezak, daar kom ik het niet tegen ! "
"Heeft er iemand misschien
mijn broekje nummer 9 gezien ?"

"Dat ziet ge van hier", zei nummer vier
"Ik heb het niet, dat staat buiten kijf", zei nummer vijf
"Sorry, ik ook niet, maar veel succes !", zei nummer zes
"Ik ben er nergens mee gebleven", zei nummer zeven
"Ik heb geen gedacht", zei nummer acht
"Ik heb ook niks gezien" zei nummer tien
"Ligt het niet bij U thuis zelf ?", vroegen nummer elf en twelve.

Toe zei een fijn nummer veertien stemmetje :
"Oei, ik sta hier wel in mijn hemmetje,
Ik speelde vorige week als negen bij dames twee,
maar die hadden veel te grote broekjes mee,
Om niks af te laten zakken,
heb ik toen uw broekje moeten pakken,
en ik weet, het is niet plezant,
maar uw broekje is nu in een andere zak beland.
Maar maak je geen zorgen,
ik zorg er voor, is't niet vandaag, dan zeker morgen !"

Negen werd dertien, ook in't wit en rood,
maar broekje nummer 13 was wel wat groot.
En al was ze wat verveeld,
nummer 13 heeft schitterend gespeeld.
En ook al stond er nummer 9 op het blad,
geen van de scheidsrechters dewelke het doorhad
En vanwege dat probleem met dat broekje,
krijgt 9-13 van ons toch een open doekje !

Hopelijk krijgt dit verhaal een happy-end,
want te grote broeken zijn geen modetrend.
En kan ik vertellen : " IN ONZE ZAK
WAS ER GEEN ENKEL BROEKJE DAT ONTBRAK"

:-)

Doctorandus H.

Hallelujah

De orde van de 'Zuster van Liefde' heeft een belangrijke mededeling voor onze trouwe lezers en lezeressen: Zuster Marie mag vandaag 17 kaarsjes uitblazen!

HALLELUJAH !!!