LEMVIG

LEMVIG

dinsdag 13 december 2011

10 december : dames 3 Lyra-Nila versus Berlaar - it sometimes can be hell !


Een of andere beroemde, maar al lang gestorven Hollandse wijsgeer (of wat was die mr Bredero ook alweer ?) heeft ooit eens zeer beknopt in 3 woorden een hele wijze zin uitgesproken en/of neergeschreven :
"'t Kan keren", zei ie.....
Inderdaad, amai nog ni, het is een waarheid als een koe, het staat als een paal boven water, de man had gelijk.
Life can be heaven, life can be hell.....
en een simpele match basketbal, not less but also not more, can be as life.

Vorige week op Gembo alles gegeven, en op het nippertje met 1 puntje verschil de buit binnengehaald : een ware ontlading van vreugde/blijheid.
Deze week thuis tegen Berlaar alles gegeven, en op het nippertje, het nippertje, het nippertje...
de buit zien ontglippen met 1 puntje verschil: verdriet, frustratie, boosheid, ontgoocheling...
Beste coach Lode, beste dames 3, of misschien liefste dochters & moeder (ah ja, nu Jelle er bij is), wat doet U een simpele verslaggever als H. toch allemaal aan? Heeft ie al ternauwernood de wedstrijd tegen Gembo met een verhoogde bloeddruk overleefd, zijn stembanden verrokken van hier tot ginderachter, schrijft ie daar een verslag over in de aard van ,spannender kan dit niet meer,'
Lap petat, één match later, en U doet er bewust of onbewust nog een scheppeke bij, zodat ik nu genoodzaakt ben in overtreffende trap te schrijven : spannender dan "spannender kan dit niet meer" - Ik vraag hiermede nu ter plekke de aanwezigheid van een medisch interventieteam dat onmiddellijk kan tussenbeide komen bij iedere komende match, in het geval U het denkt misschien een keer nog eens spannender dan 'spannender dan "spannender kan dit niet meer", te willen maken.... Weet U wel hoe gevaarlijk het is met hoogspanning te werken ?
(ik zet mij nu eventjes 2 minuutjes in yoga kleermakerszit, de handen omhoog, teneinde al die spanning te kunnen laten wegebben)
Enfin, zen.........................., let it go, let it go....

We hadden zaterdag 10 speelsters aan den aftrap, ware het niet, dat er in den basket niet afgetrapt niet....., maar dus 5 beginnen op het veld, en 5 op de bank....., supergemotiveerd en -gesterkt door de toch wel zeer mooie overwinning op Gembo.
Danni, enige tijd tot rust verplicht, om van een vervelende kl...koorts (en het moet niet altijd klote zijn) te herstellen, kwam in ieder geval haar ploeg mede op de bank ondersteunen.
That's the spirit.
Onze tegenstandsters : in den beginne 7, en in de sprint halverwege in de eerste quarter 8 Berlaarse speelsters, eerlijk verdeeld 50pct in de twenties, en de andere helft met een 3tje ervoor - conclusie : een ploeg met de nodige ervaring, nooit te onderschatten.
Winnen moest mogelijk zijn, maar 't zou zeker weer bloed, zweet, en tranen kunnen kosten...

Een mooi en flitsend begin, onze meisjes laten zich niet imponeren, en komen al snel naar een 5-0 lead. De supporters zijn laaiend enthousiast, iedereen goed bezig...! De dames uit Berlaar geraken echter ook op bedrijfstemperatuur, en komen terug bij..... Beide ploegen houden elkaar in evenwicht, en geven weinig of geen duimbreedte. Klaarblijkelijk heeft de Berlaarse coach toch goed onze laatste uitslagen tegen Gembo & Zuiderkempen Hulshout geregistreerd, en wie weet wel het wedstrijdverslag gelezen...., hij zet zijn ploeg in zoneverdediging. Ik moet het niet vertellen, niks moeilijker dan om tegen te spelen, je moet er het postuur en de kracht voor hebben om daar binnen te breken, om in die zone-boter te snijden, en door te gaan.
Dat doet onze ploeg ook, en 't dient gezegd, onze dames zijn hoe langer hoe minder van een kleintje vervaard, en durven dat ook al beter te doen, en regelmatig toch wel eens met resultaat.
Maar Berlaar blijft meedoen, en als twee velpro-kes dewelke aan mekaar plakken, gaat de stand in ongeveer gelijke tred naar boven.
Onze dames scoren meer uit directe spelfases, met af en toe wel eens een mooie 3-punter erbij.
De 2 scheidsrechters blazen niet altijd even logisch, maar wel met regelmaat een resem van overtredingen te samen, dewelke automatisch tot een heel deel vrijworpen leidt voor zowel de onze als voor de anderen. Hier dient het gezegd te worden, dat Berlaar veel efficienter en met een veel hoger percentage deze vrijworpkansen benut, terwijl het bij ons over het algemeen deze keer toch wel echt slecht ging. Ooit zei een beroemde Belgische franstalige voetbaltrainer in zijn beste Nederlands: "We leken wel konijn met stress op de plein" - (om over de supporters maar te zwijgen, sommigen zaten op hun bank met stress in de klank.... :-))
Naar het laatste toe keert de wedstrijd zich wel eens kortstondig in het voordeel van de onzen, dan van de anderen, Berlaar lijkt zich te kunnen losmaken aan het einde van kwarter 3, maar onze dames zetten dit in quarter 4 alsnog recht, en gaan er zelfs terug over, het keert, maar ai, daar weer een paar vrijworpen, loepzuiver door Berlaar omgezet, en bij ons gemist..., en op de limiet kan Berlaar nog tot een gelijke stand in reguliere speeltijd komen : 49-49. Patricia's zoemer gaat onverbiddelijk.
Een gelijke stand, in het geheel gezien nog een faire uitslag, waar beide ploegen zich mee hadden kunnen verzoenen, maar neen dus, dit is seniors level, en ergens hebben ooit eens een paar hoge heren in de nationale of internationale basketballiga besloten, met waarschijnlijk nog een dikke sigaar in hun mond, dat op seniorslevel er een winnaar dient te zijn, en dat dit enkel maar kan bijdragen tot de spektakelwaarde van het basketbal, fair of niet fair...... (Vermoed ik terecht dat daar $ of € inkomsten van meer tel waren dan het sportieve ?)
Hoe krijgen we in basketbal een winnaar : met 1 verlenging, nog gelijk ?, nog een verlenging, noch gelijk?, nog een verlening tot 4 x toe, en dan vrijworpen........
Voor ongeveer hele onze jonge ploeg ook een nieuwe ervaring...., de eerste keer....

Zwaar gespannen zenuwen overal, Uw verslaggever durft van de spanning bijna zijn ogen niet meer open te doen.....
Alle aanwezigen op Nijlen, ook diegenen die ondertussen al opgekomen zijn voor de volgende match, kijken met spanning toe.......
En weer gaan onze youngsters ervoor, maar ook Berlaar !
De twee scheidsrechters (heren, opgelet, in alle respect voor uw functie en verantwoordelijkheid), dewelke gedurende de wedstrijd ook al niet even goed op elkaar afgestemd leken beginnen eveneens tekenen van spanning te vertonen, of hebben het zweet in hun ogen, ik weet niet wat...., maar een duidelijke middellijn fout en loopfout van Berlaar wordt door de 2 heren niet gezien.... en daar putten zij punten uit, onze meisjes geraken uiteindelijk nog aan een 56-55 voorsprong iets minder dan een halve minuut voor het einde. Een déjà vu ?, weer een 56-55 thriller in ons voordeel ? De bal, de bal dient in onze rangen behouden te worden, hij mag niet verloren worden......., echter Berlaar zet ook alles op alles, een van onze speelsters komt onder te hoge druk van verschillende tegenstandsters en we leiden nog balverlies op het slechtste moment dat men zich kan inbeelden.... Berlaar zet nog een tegenaanval in, en met weer een niet gefloten loopfout, kunnen ze alsnog tegenscoren 56-57. Met nog een paar luttele seconden te gaan, niet meer recht te zetten door onze meisjes, en de zoemer gaat weer en nu definitief onverbiddelijk over. Einde van de wedstrijd.

Verdriet, frustratie, boosheid, ontgoocheling, stilte.......
One day, the game can be heaven, the other day, it can be hell.
Nu val ik zelf even stil, wat kan men dan zeggen en doen..., hoe kan men troosten op dat moment ?
Een staande & luide ovatie, welverdiend naar jullie toe dames. We bewonderen mateloos uw inzet & teamspirit, en alhoewel het kopje wel even neerhing, mochten jullie toch gerust met opgeheven hoofd het veld verlaten, want jullie hadden wel over het algemeen een zeer goede match neergezet, en een detail hier, en een detail daar, op alles en nog wat..., kunnen uiteindelijk nog het verschil maken.
Enfin, for the record van de heren van de VBL dus, een welgemeende proficiat aan de dames van Berlaar voor hun overwinning, we willen niet rancuneus klinken, Na Gembo & vandaag begrijpen we nog maar eens beter, hoe soms een dubbeltje op het allerlaatste nog rollen kan.
We rekenen alsnog op een sportieve revanche in de terugronde....., en ik twijfel er niet aan dat ons ploeg ten volle gemotiveerd zal zijn...

Hiermede zit de heenronde erop, reeds 13 matchen achter de rug, en nog 13 te gaan.
Rank 9, maar met evenveel punten als Herentals & Nieuw Brabo - 25; zoals U ziet, er zit nog groeimarge in, en ik ben er zeker van dat, al te beginnen volgende week tegen Herentals, het niet dezelfde match zal zijn als begin september...., en dat belooft....
en dan..., en dan....x-mas & focus on Lemvig.. !
Nog veel succes met de examens voor hen dewelke nu bezig zijn !

;-)
H.


2 opmerkingen: