Onze meisjes, voor de gelegenheid helemaal in het zwart wit, hebben een mooie match gespeeld, eventjes onder stoom komen, en dan de beuk erin. Hoe de Willebroeksen ook probeerden, tijdens die eerste quarter waren onze dames moeilijk te stoppen, tenzij foutief, en dit leidde toch al redelijk gauw tot een mooie stand van 8-0, een stand dewelke misschien wat hoger had kunnen liggen, maar de afwerking op de vrijworpen was niet altijd even schitterend dit seizoen. De veelvuldige fouten die eerste quarter waren ook al direct een zorg voor de niet zo grote bank van onze tegenstandsters, en eerlijk gezegd denk ik dat er bij ons misschien ook wel eens een foutje extra had mogen gefloten worden. Na enige tijd wist Willebroek dan toch de ban te breken, en begon hun scoringsmachine ook op dreef te komen. Langs beide kanten werd er al eens een bom gelanceerd, en gelukkig waren de onze deze keer ook al terug meer doeltreffend.
Een gelijkopgaand spel de tweede quarter, onze meisjes kwamen nog niet echt in de problemen. De arbitrage stond evenwel scherp, en er diende langs beide kanten nogal wat vrijworpen toegestaan te worden, bij ons niet zo erg, aangezien we met een brede kern zaten, maar bij Willebroek werd het probleem toch wat nijpender. Onze supporters bleven onverstoorbaar en onvermoeibaar verder aanmoedigen en zingen ! We konden gaan rusten met een 31-26 voorsprong, niet zo spectaculair, maar toch, we zaten op titelkoers.
Diegenen dewelke tijdens de rust iets of wat te rustig bij René en co hun drankje hadden genuttigd, en iets te laat terug aansloten, om het begin van de 3de kwart mee te maken, schrokken zich een hoedje. We waren iets te afwachtend begonnen, en onze verdediging was eventjes niet strak genoeg, en daar had Willebroek handig gebruik van gemaakt om hun sterkste wapen boven te halen, en met 2 driepunters maakten zij hun achterstand ongedaan : 31-32, het tij leek te keren. Moest het dan naar wekelijkse gewoonte weer een superspannende match worden ? Lode moest met een dringende time-out even terug orde op zaken stellen. En orde op zaken kwam er. Onze meisjes gingen op pressing over, en konden al snel de zaken rechtzetten, een paar mooie steals, fastbreaks, een bommetje erbij, we genoten ervan. Onze fans hielden ook niet af, en gingen stilletjes aan over in extase.
Willebroek is echter goed weerwerk blijven geven, ondans een spijtige kwetsuur bij hun nr 11, en ondanks het feit dat er iemand met 5 fouten naar de bank verwezen werd, en misschien hadden onze dames dat wel nodig. De laatste kwart werden er door onze meisjes echter weinig of geen cadeaus meer gegeven, en met een comfortabele 8 punten voorsprong konden we de laatste 2 minuten ingaan. Het balletje bijhouden, rondspelen, niet te snel en ondoordacht handelen, gewoon wedstrijd controleren. Onze superkapitein Tess, dewelke ons dit seizoen zo dikwijls er mee heeft doorgetrokken, en aan wiens inzet de hele ploeg zich heeft gespiegeld en opgetrokken, kreeg in de laatste minuut een applausvervanging met staande ovatie, en kon zich moe maar tevreden zich in de grote wijde armen van coach & vader Lode drukken. En dan langzaam aftellen tot het eindsignaal, - eindstand 56-48 ! - en de zaal ontplofte. Kampioen, kampioen, KAMPIOEN ! - Tranen van geluk, innige omhelzingen, een Lode dewelke bijna bedolven werd onder zijn speelsters, waar is da feestje, HIER IS DA FEESTJE ! Fototoestellen werden bovengehaald om deze onvergetelijke gebeurtenis voor eens en altijd voor later en het nageslacht vast te leggen. Na het nemen van de kampioenenfoto, werd Lode, zoals het een kampioenencoach betaamt, vastberaden doch zachtaardig door zijn meisjes mee naar de kleedkamer gevoerd, om aldaar met zijn hele ploeg, en voor de eerste keer in zijn hele 40 jarige basketcarrière met kleren en al onder de douche te vliegen. Ook Pete was al gauw een natte vogel voor de kat. Natuurlijk mocht ook de schuimwijn niet ontbreken, en na even stevig schudden, mocht de kurk eraf, en werd er duchtig rondgespoten.
Dat er later die avond nog danig gefeest, gefuifd en gevierd is, en dit tot in de vroege ochtenduurtjes, spreekt voor zichzelf. Ik ben er zeker van dat enig beeldmateriaal hiervan genoeg voor zich zal spreken, en dat onze Ann genoeg materiaal heeft om gauw hier bij op de blog/site te zetten.
We kregen trouwens zo-even nog het bericht via het Belga persagentschap dat de verscheidene urinestalen dewelke door de anti doping controleurs van de Vlaamse gemeenschap gisterenavond nog genomen werden bij enige speelsters in het Lierse, na controle allemaal negatief waren ! :-) Natuurlijk zijn onze meisjes zuiver op de graat !!
Beste vrienden, het deksel is eraf, onze meisjes zijn kampioen, maar de competitie is nog niet ten einde. Volgende zaterdag 1530hrs nog thuis tegen Nooderwijk, en dan afsluiten in Schelle op 9 april. De druk is van de ketel, wie weet worden dat nog hele mooie matchkes, dus stay tuned, en kom vooral mee kijken en genieten, we zijn nog niet van plan gauw te stoppen met feesten.
tot blogs ;-)
Pottendeirmtoe, maar tevreden
H.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten