finale beschouwing & mijmeringen

Dag allen,
't is ondertussen weeral 4-5 dagen geleden dat we zijn teruggekeerd, 2008 heeft er zacht het loodje bij gelegd, en 2009 staat nog wijd voor ons open, met veel nieuwe kansen en opportuniteiten. Aan allen een supergelukkig nieuwjaar toegewenst, vol met een goede gezondheid, echte liefde, warmte, ach alles wat je als mens aan mensen kunt wensen...

Dit berichtje is nog een kort verslag van onze terugreis, en belevenissen achteraf....
De terugreis verliep rustig, heel rustig, veel kleine en gesloten oogjes gezien onderweg, kleine van hen die keimoe waren, maar toch de slaap niet konden vatten in die iets of wat ongemakkelijke bus, gesloten oogjes bij de gelukkigen, die het zandmannetje wel tegen het lijf zijn gelopen....
Na enkele uurtjes rijden, alvorens Denemarken buiten te rijden, stopte de bus bij een plaatselijke Deense MeucDeuneulds, zodat iedereen de grootste honger kon gestild krijgen in het vooruitzicht van de verdere lange reis naar Lier & Hulshout toe.
Ik moet zeggen, in Denemarken kunnen ze toch wel doorwerken, in drie kwartier tijd werden 90 hongerige magen van de nodige Junkfood voorzien, maar na 4 dagen intensief sporten, is een kleine zonde wel toegestaan.....
Zij die wakker bleven 's nachts, konden nog "genieten" van twee filmpjes in de bus, anderen droomden lekker weg.
En eigenlijk, iets vroeger dan origineel gedacht, stonden we rond kwart voor zes 's ochtends al in Hulshout, waar onze Zuiderkempense vrienden in allerijl hun bagage losten, zodat ons clubje ook al een kwartiertje later richting Lier kon doorrijden.
We hebben dan allemaal heel vlug het thuisfront gewekt met een belletje, voor zover men daar al niet ongeduldig aan het wachten was op een berichtje van onze kant.
En dan was het zover, half zeven kwam de bus terug het parkeerterrein van De Mol opgereden, en er stond een hele schare ouders ons enthousiast op te wachten.
Bagage uitladen, mama's en papa's en vriendje om de nek vliegen, een laatste groepsknuffel, en dan naar huis toe, naar het bedje, ja naar ons liefste heerlijk bedje, om daar dan als een blok in slaap te vallen....

zaterdag 3 januari was het dan weer zover, de terugronde in de competitie vatte aan, en surprise, tof !, Ann en Lode, Tessy & Dayo hadden de terugreis uit Denemarken naar Belgie toe iets vroeger aangevat, zodat zij onze eerste wedstrijd nog konden meepikken. Ook bedankt aan alle kadetten jongens, dewelke onze ladies al kwamen toejuichen, en natuurlijk ook de vele anderen, papa's mama's broers zussen etc....
Een hoogvlieger is deze wedstrijd weliswaar niet geworden, klaarblijkelijk stak er nog teveel Deense prut in onze ogen tijdens de eerste wedstrijdhelft, gelukkig heeft Kim ons wakker geschud tijdens de rust, zodat deze wedstrijd tegen de Rode Leeuwen, weliswaar zonder
veel overschot en panache afliep, maar toch wel verdiend gewonnen werd.

Ik wou hiermede mijn blogverslaggeving afsluiten met een dankwoord aan allen die het mede mogelijk gemaakt hebben dat deze groep meisjes dit avontuur in Denemarken hebben kunnen beleven.
Lode & Ann, zonder jullie hadden we dit nooit beleefd, jullie hebben iedereen (dochters & ouders) warm gemaakt voor dit grote avontuur, jullie geloofden in deze groep en haar mogelijkheden. Bedankt voor het organiseren, het opvolgen, het helpen, het coachen, de raadgeving, de vriendschap. U was waarlijk onvergetelijk !
Spelers en speelsters, we hebben genoten van jullie inzet voor, en beleving van dit tornooi, men zal het waarachtig in Lemvig geweten hebben. Die band die jullie vorige week in Denemarken gesmeed hebt, zal niet vlug kapot gaan.....
Beste ouders, zoals binnen de kortste keren, al die moeders en vaders in het vuur gesprongen zijn, en meegeholpen hebben met het bereiden en verkopen van al die overlekkere dessertjes, en heerlijke soep, het geloof in ons, de vele aanmoedigingen & steunbetuigingen die wij per mail of per sms van het thuisfront ontvingen, U was waarachtig fantastisch !!

Collega's begeleiders : Peter, Pete, Eduard, Vera, ik denk dat we dat goed gedaan hebben ginderachter, ieders op zijn of haar specifieke manier....., bedankt ! Mange tak !

En nu, er weer tegenaan. Het alledaagse leven neemt terug de overhand, de vakantie zit erop...
Het is nog een beetje afkicken, maar al het mooie dat we beleefd hebben, dragen we zeker nog lang in ons mee.
We zijn met Lyra in Lemvig geweest, maar het allermooiste is, dat we een groot stuk Lemvig terug mee naar Lyra gebracht hebben.
Volgend jaar opnieuw ? Ja, zeker weten.....!!! Let's go Lyra, let's go ....!!!!

groetjes
Hugo