De reis

Tweede kerstdag was het dan eindelijk zover!

12 hevige filles rouges staan in de vrieskou te trippelen om te vertrekken naar Denemarken. We zagen regelmatig een spookbus voorbijrijden, klaarblijkelijk met een chauffeur, zo blind als een mol. Gelukkig hadden mama K. en dochter K. gezorgd voor een supercoole doch lekker warme teamsweater, vers van de pers, en met een personal touch. Extra bestellingen liepen dadelijk als zoete broodjes binnen. Ook coach Kim en Pieter kwamen hun troepen uitzwaaien, evenals de talrijke vriendjes, die enkele dagen op water en brood gezet gingen worden. Love hurts....


Uiteindelijk dan toch vertrokken, iedereen uitgezwaaid en weg waren wij, eerst nog de buren en vrienden uit Hulshout opgepikt, en nog een bustochtje gemaakt langs de Kempische kerststallen.

Hoe verliep de reis, zullen alle bezorgde ouders zich afvragen...
Wel, het was een lange reis, maar ja, 935 km bergop naar het hoge noorden gaat niet zo maar in 1-2-3. 15 uur in een bus is niet dadelijk de meest comfortabele manier om een internationaal baskettornooi aan te vatten, maar kom, we zijn allemaal gezond en wel aangekomen in het deense Lemvig, de meesten weliswaar met kleine oogjes.

Busje uitgeladen, en ons geinstalleerd in de Lemtorp skolen, de Lyra boys & girls vlak naast elkaar in twee klaslokalen. We hebben ons rustig gesettled, matrasjes opgeblazen en slaapzakjes uitgespreid. Rond 16 uur was het dan even tijd om de beentjes te strekken met een flinke wandeling door het mooie en rustige Lemvig, langsheen de Limfjord, een mooie baai die iets verder uitloopt in de Noordzee. Onze wandeling eindigde aan de centrale sporthal , alwaar we eindelijk 's avonds voor de eerste eerste keer onze grommende magen konden vullen met weliswaar sobere doch lekkere Deense kost.
Dan met de pendelbus terug naar onze slaapplaats, nog wat gekletst, gelachen, en afspraken gemaakt met onze hoogst professionele stand-in coach, An en de begeleiders, Pete, Eduard, Vera en Hugo voor de dag nadien.
En dan bedtijd, iedereen zonder enig gemor om kwart voor tien 's avonds in bed. Respect meisjes! Wat een zelfdiscipline! Na een warme slaapwelknuffel van onze ersatzmama Vera, gingen de oogjes onmiddellijk dicht. De eerste dag ging zo in alle rust voorbij, alhoewel een enkeling nog voor enige Deense ontbossing heeft gezorgd. Timber!!!

Zondag 28 december
----------------------

Vooreerst een prettige feestdag aan allen aan het thuisfront.
Om 0600hrs, jawel 6 u 's morgens, jumpten de lenige begeleiders, zo fris als een hoentje uit hun slaapzak, klaar voor een gezonde ijskoude douche.
Om kwart voor zeven waren onze ladies aan de beurt, eventjes kort verfrissen, tandjes poetsen, en hop, de bus op naar het ontbijt, ons bereid door een heel team vriendelijke en enthousiaste lokale Lemvigbasket leden en sympathisanten.
En dan, why did we come here ? To play and enjoy basket ! De eerste match kwam eraan tegen de Perik Jumpers, geen gemakkelijke opgave, want deze ploeg uit de buurt van het Nederlandse Enschede speelt in de Nederlandse Eerste divisie, en cadeautjes gingen er zeker niet gegeven worden.
Onze meisjes hebben zich volledig gegeven, als leeuwinnen hebben we gestreden om iedere bal, iedere meter, iedere goal.
De score was 14-47 in het voordeel van de tegenpartij, maar punten zeggen niet alles, en onder luid applaus van onze kadettenjongens en andere aanwezigen konden we het terrein met opgeheven hoofd verlaten.
Na een verfrissende douche en nog enige vrije tijd, trokken we terug naar de hoofdsporthal voor onze eerste Deense middagmaaltijd, een sobere doch degelijke sportmaaltijd, met de nodige koolhydraten, vezels,verse groenten en vis.
Dan op naar de Osthalle, voor onze 2de wedstrijd tegen het Duitse TuS Ebstorf, en toen we onze tegenstreefsters zagen, wisten we dat deze wedstrijd, mits de nodige ploegdiscipline en teamspirit, een haalbare kaart moest zijn.
Het is een wedstrijd geworden, die we gemakkelijk gewonnen hebben, misschien iets te gemakkelijk, de concentratie was niet altijd 100 procent, en er waren nogal wat gemiste kansen.
Toch hebben we een sportieve wedstrijd gezien, met veel inzet, en onze eerste Europese zege was een feit : 10-26 Reserveer aldus maar al een receptie op het Lierse stadhuis, en een ticketparade op Oudjaar, als we onze blijde intocht in Belgie maken ;-)

Daarna hebben we nog de match van onze jongens gaan volgen op Center Court. Helaas voor Joren moet hij de rest van het tornooi met een ingezwachtelde enkel verder in de tribune volgen.
Met dank aan de Nederlanders, die ons van een stel krukken voorzagen voor de volgende dagen, en ook een Bulgaarse coach-dokter, die een eerste voorzichtige diagnose maakte.

Wat hebben we vanavond nog gedaan? Enigen onder ons hebben een frisse duik gemaakt in het lokale zwembad, anderen zijn gaan supporteren voor de vrienden uit Hulshout, en nog enkelen hebben eindelijk een goede computer met internetaansluiting gevonden, om aldus verslag te kunnen uitbrengen aan het thuisfront in Lier en omstreken via deze weblog.

Mama's en Papa's, en liefdevolle sympathisanten, alles gaat hier goed. Morgen weeral een zware dag met 2 of misschien zelfs 3 wedstrijden, maar we hebben er zeker nog zin in.
Warme groeten uit het verre Lemvig! We love you all !

The Lyra girls, coach, en crewmembers.

H.